Patrick Stewart, Jonathan Pryce i Tim Curry byli kandydatami do podłożenia głosu Rasputinowi.
Kiedy Anastazja i Dymitr tańczą na statku włosy dziewczyny zmieniają swoją długość.
Cesarzowa Matka nosi obrączkę na serdecznym palcu lewej ręki. W tym czasie, w Rosji mężatki nosiły obrączki na palcu serdecznym prawej ręki.
W filmie carska rodzina świętuje 300lecie panowania Romanowów w 1916r. Faktycznie pierwszy car z tej dynastii zasiadł na tronie w 1613r., więc 300lecie wypadło w 1913roku.
Po rewolucji w Rosji nazwę miasta Sankt Petersburg zmieniono najpierw na Piotrogród, później, aż do 1991r.na Leningrad. Fakt ten pominęli twórcy filmu, gdyż akcja toczy się w St.Petersburgu, mimo że w tym czasie powinna się toczyć w Leningradzie.
Maria Fiodorowna (babka Anastazji) nigdy nie była w Paryżu po rewolucji. Schroniła się na Krymie, skąd udała się do Londynu,a później do rodzinnej Danii.
Po rewolucji mieszkańcy St. Petersburga w swojej piosence śpiewają "księżniczka Anastazja". Jest to błąd, ponieważ faktycznie Anastazję tytułowano Wielką Księżną, nie księżniczką.
Podczas piosenki "Paris Holds the Key to Your Heart" róża we włosach Anastazji raz się pojawia, a raz znika.
Na statku Anastazja ogląda pozytywkę i mówi: "Czy to możliwe?", następnie zostawia ją przy swoich stopach. Kiedy dziewczyna kładzie się do łóżka, pozytywka znika.
Na samym początku filmu, kiedy Cesarzowa Matka wsiada do karety woźnica krzyczy "Yah!" ponaglając konie. Co dziwne, usta woźnicy nie poruszają się.
Na statku Dymitr daje Ani niebieską sukienkę. Ma ona biały kołnierzyk, jest pomarszczona i przypomina sukienkę dla lalki. Kiedy chwilę później Ania i Dymitr tańczą na pokładzie suknia dziewczyny jest długa, gładka i bez kołnierzyka.
Kiedy Ania rozmawia z Dymitrem po jego spotkaniu w teatrze z Cesarzową Matką dziewczyna ma na sobie bransoletkę i łańcuszek. Później, kiedy odbywa się rozmowa Ani z Cesarzową, łańcuszek i bransoletka znikają.
Prawdziwa Anastazja Romanowowa urodziła się w 1901 roku. Tymczasem filmowa carewna ma 8 lat w 1916 roku, jest więc dwa razy młodsza od prawdziwej Anastazji.
Film powstał w Fox Animation Studios w Phoenix w stanie Arizona, USA.
Akcja filmu tocząca się w Petersburgu była szkicowana na podstawie 10 kaset video i 3.600 fotografii tego miasta.
Taki sam rysunek, jaki w filmie trzyma babcia, gdy wraz z Anią wspominają wydarzenia z przeszłości, prawdziwa Anastazja narysowała dla swojego ojca w 1914 r.
Portret w sali balowej przedstawia całą rodzinę Romanowów wraz z psem, który istniał naprawdę. Spaniel nazywał się Joy. Należał do brata Anastazji, Aleksieja, i został znaleziony żywy w domu, w którym rodzina została zamordowana. Pies Anastazji, Jimmy, nie przeżył.
Kiedy Meg Ryan zaproponowano dubbingowanie Anastazji, nie mogła się zdecydować, czy zgodzić się czy nie. Wiedząc o niezdecydowaniu Ryan, wytwórnia wykorzystała fragment dialogu Meg Ryan z "Bezsenności w Seattle" i stworzyła krótką animowaną sekwencję z Anastazją mówiącą głosem Ryan. Następnie wytwórnia Fox wysłała tą animację aktorce. Meg Ryan była pod tak dużym wrażeniem, że zmieniła zdanie i przyjęła rolę.
Paryski most, na którym ma miejsce konfrontacja pomiędzy Rasputinem, a Anastazją i Dymitrem, to most Aleksandra III- nazwany imieniem dziadka prawdziwej Anastazji, przy okazji jego wizyty we Francji w 1870 roku.
Kiedy Ania wraca do pałacu w St Petersburgu i wchodzi do sali balowej, można zauważyć obraz przedstawiający koronację Alexandra i Mikołaja. Obraz ten istnieje w rzeczywistości.
Musical "Paris Holds the Key (To Your Heart)" zawiera wiele ról gościnnych znanych historycznych postaci, takich jak Maurice Chevalier, Zygmunt Freud, Charles Lindbergh, Josephine Baker, Claude Monet, Isadora Duncan, Auguste Rodin i Gertuda Stein.
Rosyjski balet na który wybierają się bohaterowie filmu to "Kopciuszek".
Kompozytor muzyki do filmu David Newman jest synem Alfreda Newmana, autora muzyki do filmu Anastazja z 1956 roku.
Prawdziwa Anastazja kiedyś nosiła prawie taką samą sukienkę, jaką nosi Ania w ostatniej scenie filmu. Tą samą kreację można zauważyć w Anastazji z 1956 roku.
Pozytywka, którą Anya dostała od babci, istniała naprawdę. Była srebrna i na wierzchu znajdowała się baletnica. Prawdziwa Anastazja dostała ją od babci na swoje trzynaste urodziny.
Cesarzowa Matka nie wyjechała z Rosji natychmiast po obaleniu monarchii. Została w kraju aż do 1919 roku.
W oryginalnej wersji anglojęzycznej kiedy Ania pyta się o pałac mówi: "I'm looking for the Catherine Palace". Prawdziwi Romanowowie nie mieszkali w Pałacu Jekateryńskim, lecz w nieco mniejszym Pałacu Aleksandryjskim.
W filmie Anastazja i Rasputin byli zdecydowanie wrogami. Co ciekawe, sytuacja ich relacji przedstawiała się zupełnie inaczej. Anastazja, podobnie zresztą jak jej rodzeństwo, przyjaźniła się z Rasputinem.